-
1 ustawa
uchwalać (uchwalić perf) ustawę — to pass lub enact a bill
* * *f.law, act, statute; ustawa zasadnicza constitution; uchwalać ustawę pass l. issue a law; wnosić projekt ustawy put forward a bill; ustawa rolna land law; ustawa łowiecka game act; ustawa antyaborcyjna antiabortion law; ustawa o charakterze ogólnym omnibus bill; projekt ustawy bill.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ustawa
-
2 ustawa
ustawa [ustava] fjur Gesetz ntuchwalać ustawę ein Gesetz verabschiedenprojekt ustawy Gesetzentwurf m\ustawa zasadnicza Grundgesetz nt, Verfassung f\ustawa o energii jądrowej Atomgesetz nt -
3 ustawa
ustawa zasadnicza POL Grundgesetz n, Verfassung f -
4 ustawa
ж закон; положення; ustawa wyborcza: положення про вибори; А ustawa zasadnicza: основний закон, конституція -
5 ustawa
-
6 zasadniczy
adj( podstawowy) fundamental; ( pryncypialny) principledpostawa zasadnicza — WOJSK attention
* * *a.1. (= podstawowy) (o różnicach, argumentach, cechach) basic, primary, essential, fundamental, vital ( dla czegoś to sth); zasadnicza część czegoś the body of sth; zasadnicza przyczyna czegoś the underlying/root cause of sth; warunek zasadniczy prerequisite ( czegoś for l. to l. of sth); postawa zasadnicza wojsk. position of attention; ustawa zasadnicza prawn. constitution; zasadnicza służba wojskowa wojsk. mandatory military service; zasadnicza kwestia vital point; w kwestiach zasadniczych in substance; odgrywać zasadniczą rolę play a vital part/role; barwy zasadnicze primary colors; mieć zasadnicze znaczenie be crucially important; wynagrodzenie zasadnicze basic/primary salary.2. (= pryncypialny) principled.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zasadniczy
-
7 ustaw|a
f law, act- Sejm uchwalił nową ustawę Parliament passed a. enacted a new law- projekt nowej ustawy a bill- ustawa wejdzie w życie na początku nowego roku the law shall take effect from the beginning of the new year- ustawa sejmowa an act of Parliament- ustawa paszportowa the passport law- ustawa o zatrudnieniu/rachunkowości Employment/Accountancy Act- Sejm ustawą z 25 stycznia uchwalił budżet Parliament passed the budget on January 25th- na mocy ustawy [działać] in accordance with the act; [dziedziczyć] by law- zgodnie z ustawą in accordance with the act- □ ustawa moratoryjna Prawo moratorium act- ustawa skarbowa Prawo finance act- ustawa zasadnicza Prawo constitution, fundamental statuteThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ustaw|a
-
8 zasadniczy
zasadniczy [zasadɲiʧ̑ɨ] adjw \zasadniczy sposób prinzipiell -
9 konstytucja
-i; -e; gen pl; -i; fzgodny/niezgodny z konstytucją — constitutional/unconstitutional
* * *f.1. prawn. (= ustawa zasadnicza) constitution; niezgodny z konstytucją unconstitutional; poprawka do konstytucji constitutional amendment; zawrzeć w konstytucji constitutionalize; zgodność z konstytucją constitutionality.2. biol. (= struktura, anatomia) constitution; konstytucja psychiczna mental constitution l. make-up.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > konstytucja
-
10 konstytucj|a
f (G pl konstytucji) 1. (ustawa zasadnicza) constitution- uchwalić konstytucję to adopt a. establish a constitution- powołać się na konstytucję to invoke the constitution- proponowane przez opozycję poprawki do ustawy są niezgodne z konstytucją the changes to the act that the opposition is proposing are unconstitutional2. książk. (budowa) constitution- jej/jego konstytucja fizyczna i umysłowa her/his physical and mental constitutionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > konstytucj|a
-
11 zasadniczy
ustawa f zasadnicza Grundgesetz n;służba f zasadnicza Wehrdienst m;pensja f zasadnicza Grundgehalt n -
12 Grundgesetz
См. также в других словарях:
ustawa — ż IV, CMs. ustawawie; lm D. ustawaaw «akt prawny o charakterze ogólnym, powszechnie obowiązujący, uchwalony w szczególnym trybie przez najwyższy organ władzy państwowej, parlament» Ustawa sejmowa. Ustawa przeciw nadużyciom gospodarczym. Artykuł… … Słownik języka polskiego
zasadniczy — 1. «dotyczący zasady, opierający się na zasadzie; podstawowy, główny, najważniejszy» Zasadniczy argument. Zasadnicza cecha czegoś. Zasadnicze różnice. Zasadnicze wiadomości z prawa, z historii. W sposób zasadniczy. ∆ Zasadnicza szkoła zawodowa… … Słownik języka polskiego
Розмарин Стефан — Розмарин (Rozmaryn) Стефан (23.10.1908, Львов, ‒ 4.6.1969, Варшава), польский юрист и государственный деятель, специалист в области государственного права, член Польской АН (1952). В 1940‒46 преподавал в Львовском, Свердловском и Казанском… … Большая советская энциклопедия
Розмарин — I Розмарин (Rozmaryn) Стефан (23.10.1908, Львов, 4.6.1969, Варшава), польский юрист и государственный деятель, специалист в области государственного права, член Польской АН (1952). В 1940 46 преподавал в Львовском, Свердловском и… … Большая советская энциклопедия
konstytucja — ż I, DCMs. konstytucjacji; lm D. konstytucjacji (konstytucjacyj) 1. «ustawa zasadnicza określająca ogólne zasady ustroju politycznego i społeczno gospodarczego państwa, strukturę i kompetencje naczelnych organów władzy, podstawowe prawa i… … Słownik języka polskiego
konstytucja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. konstytucjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ustawa zasadnicza określająca ustrój państwa, strukturę naczelnych organów władzy, podstawowe prawa i obowiązki obywateli :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
